,,Za całą pewnością wydarzeniem jesieni, a także jedną z płyt roku, jest drugi album Kapeli Maliszów "Wiejski dżez"
,,Jest on bowiem dowodem dalszego rozwoju grupy. Dotyczy to zarówno każdego z instrumentalistów (Zuzanna i Kacper to przecież jeszcze ludzie bardzo młodzi), jak i pomysłu na brzmienie, koncepcję grania zespołu. Każdemu z trojga muzyków (jest tu wszak jeszcze ojciec - Jan) można by poświęcić osobny panegiryk. Wszyscy są bowiem w znakomitej formie instrumentalnej (zniewalające improwizacje Kacpra), ale nie tylko o techniczną materię, nie tylko o wirtuozerię tu chodzi. Jest ona tylko niezbędną podstawą do wyrażenia siebie, do przyciągnięcia uwagi słuchacza i poprowadzenia go w nowe, fascynujące rejony. Chodzi o to, że ich muzyka jest zarazem zdyscyplinowana i skupiona, a jednocześnie kwiecista, rozwibrowana, eksplodująca emocjami. No i ten tytuł - żart to czy deklaracja? Myślę, że po trochu jedno i drugie. Dowód, że Maliszowie potrafią rzucać sobie ambitne wyzwania, a zarazem mieć do siebie sporo dystansu. Z tego rodzi się taka muzyka - w swej esencji ludowa, tradycyjna, w swym wyrazie - nowoczesna, pełna pasji. Muzyka zarówno wyrafinowana, jak i uduchowiona.''
Tomasz Janas
"Dzikość,trans,poezja"
Płyta „Mazurki niepojęte” jest prawdziwie nie do pojęcia, a dokładniej muzyka zamieszczona na tej
płycie. Dla mnie, etnomuzykologa i radiowca obserwującego muzykę tradycyjną od ponad 40 lat jest
spełnieniem marzeń, ucieleśnieniem ideału wierności tradycji i zarazem – na naszych oczach – jej
rozwoju.
Rodzina pochodzi ze wsi, „pamiętam jak przez mgłę, że mama chodząc po domu nuciła sobie
cichutko albo śpiewała głośno na weselu” – pisze we wstępie do ascetycznie wydanej płyty Jan
Malisz. „Zabieram wiec Zuzię i Kacpra w świat mojego dzieciństwa, żeby go poznali chociaż w małej
części, aby ich również zainspirował”. I my słuchając płyty czujemy i widzimy, że to się dzieje. Że
opowieści ojca o muzycznym świecie dzieci mają już we krwi i sercu. Ale przede wszystkim słyszymy
muzykę, która choć tradycyjną jest i wprost z Pogórza pochodzi, to żyje własnym życiem dzięki
talentom wszystkich jej twórców: ojca Jana grającego na wielu instrumentach – skrzypcach, basach,
lirze korbowej, gitarze i akordeonie, córki Zuzanny obdarzonej wspaniałym białym głosem i
rytmicznym darem idealnego tempa rubato (gra na bębnie obręczowym, barabanie i basach), i syna
Kacpra – utalentowanego skrzypka. Jego polotowi, umiejętnościom improwizacyjnym i wręcz
jazzowym skłonnościom – choć jazz zatopiony jest w tradycji polskiej wsi – zawdzięczamy tę
niepojętą podróż muzyczną po mazurkach i nie tylko.
Niepojęte są te „Mazurki” i rodzina Maliszów, nie dziwią zachwyty, doskonałe miejsca na listach
przebojów muzyki świata, aplauz na koncertach. Będziemy czekać niecierpliwie na następną!
Maria Baliszewska :redaktor RCKL w Polskim Radiu Dwójka
